تو را به جای همه کسانی که نمی شناخته ام دوست می دارم

تو را به جای تمام روزگارانی که نمی زیسته ام دوست می دارم

برای خاطر  عطر نان گرم 

و برای خاطر نخستین گل ها

و برفی که آب می شود

دوست می دارم

تو را به جای همه کسانی که دوست نمی دارم ، دوست می دارم .

تو را برای خاطر دوست داشتن ، دوست می دارم

سپیده که سر بزند

در این بیشه خزان زده شاید گلی بروید

شبیه آنچه در بهار بوییدیم

پس بنام زندگی

هرگز مگو هرگز .

خدایا

دیروز به اندازه آسمانت آرزو داشتم

و می خواستم دست اتفاق را بگیرم

تا نیفتد

اما امروز فهمیدم

اتفاق هم که بیفتد

باز من زندگی خواهم کرد

چون تو می خواهی .