یک شبی مجنون نمازش را شکست

بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق ، ان شب مست مستش کرده بود

فارغ از جام الستش کرده بود

گفت یارب از چه خوارم کرده ای

برصلیب عشق دارم کرده ای

خسته ام زین عشق ، دلخونم مکن

من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم

این تو و لیلای تو ، من نیستم

گفت ای دیوانه ،  لیلایت  منم

در رگت پنهان و پیدایت منم

سالها با جور لیلا ساختی